Het is evident dat het succes van een freelancer afhankelijk is van de eigen competenties en de aansluiting daarvan bij de gevraagde competenties (Süβ en Becker, 2013). Maar hoe maak je de potentiële opdrachtgevers nu duidelijk welke competenties je bezit? Een van de middelen die je als freelancer ter beschikking staat is het behalen van een keurmerk. Een kwaliteitsoordeel over een product of dienst uitgevoerd door een derde partij. De klant krijgt vaak meer vertrouwen in de aangeboden dienst, omdat dit gekeurd is door een betrouwbare, onafhankelijke, derde partij (Cook en Luo, 2003). Daarnaast biedt het de klant de garantie dat je voldoet aan vastgestelde professionele normen en een vastgestelde kwaliteit levert.

Je komt in aanmerking voor een keurmerk of certificering als je hebt bewezen te voldoen aan de gewenste competentiestandaard. Meestal is aanvullend de eis dat je deze competenties ook aantoonbaar blijven verbeteren om op deze manier te kunnen blijven voldoen aan de kwaliteitseisen van het keurmerk (Love, 2013).

En zo snijdt het mes aan twee kanten: aan de ene kant is er bewijs van de competenties waar je over beschikt. Tegelijkertijd wordt je ‘gedwongen’ om jezelf te blijven ontwikkelen, waarmee je tegelijkertijd aansluit bij de continue veranderende markt. (Berntson, Sverke, Marklund, 2006).

Een nadeel van een keurmerk is dat je eerst tijd kwijt bent met het behalen van het keurmerk, daarna moet je ontwikkelactiviteiten uit blijven voeren.  Dit kost zowel geld, voor de opleidingen en trainingen, als tijd waarin je geen betaalde werkzaamheden kan verrichten. Hierdoor voeren freelancers minder vaak ontwikkelingsactiviteiten uit dan voltijdwerkers in dienstverband (Vlasbom et al., 2013).

Uit onderzoek uitgevoerd door één van ‘mijn’ bachelorthesisstudenten onder zes loopbaanprofessionals blijkt het keurmerk hen stimuleert om doelgericht en bewust bezig te zijn met hun professionele ontwikkeling: “Het keurmerk heeft mij er bewust van gemaakt dat het nodig is dit soort activiteiten te doen, om bij te blijven in het vak” (R2). Daarnaast maakt het hen aantrekkelijk voor grotere bedrijven, die in sommige gevallen een keurmerk verplicht stellen om de opdracht te kunnen verkrijgen. Loopbaanprofessionals zonder keurmerk geven overigens aan nog niet verlegen te zitten om werk: “Er komt gewoon altijd op mijn pad wat ik wil hebben in de hoeveelheid die ik wil hebben dus ik ben er eigenlijk niet zo mee bezig” (R6).

Kortom, een keurmerk helpt je om bewust bezig te zijn met je ontwikkeling en biedt kansen bij bepaalde opdrachtgevers. Echter, niet iedere freelancer heeft een keurmerk nodig om zichzelf te stimuleren om te ontwikkelen of voldoende opdrachtgevers te krijgen.

Literatuurlijst

Berntson, E., Sverke, M., & Marklund, S. (2006). Predicting Perceived Employability:

Human Capital or Labour Market Opportunities? Economic & Industrial Democracy, 27(2), 223–244. https://doi.org/10.1177/0143831X06063098

Cook, D. P., & Wenhong Luo. (2003). The Role of Third-Party Seals in Building Trust

Online. E-Service Journal, 2(3), 71–84. https://doi.org/10.2979/ESJ.2003.2.3.71

Love, D. (2011) Lifelong Learning: Characteristics, Skills, and Activities for a Business

College Curriculum. Journal of Education for Business, 86:3, 155-162, DOI: 10.1080/08832323.2010.492050

Süß, S., & Becker, J. (2013). Competences as the foundation of employability : a qualitative study of German freelancers. Personnel review, 42(2), 223-240.

Vlasblom, J., Josten, E., & De Voogd-Hamelink, M. (2013). Aanbod van arbeid 2012.

Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.

De foto is afkomstig van www.pexels.com

De freelancers zijn geïnterviewd door Bram de Wild (student Bedrijfskunde).